اما گلدمن:
"زندگی با همه ی گونه گونی و کمالش هنر است، والاترین هنر. انسانی که جزئی از جریان زندگی نیست هنرمند نیست و این که چقدر خوب غروب خورشید را نقاشی می کند یا قطعه ای موسیقی دل انگیز و رویایی تصنیف می کند اهمیتی ندارد. بی تردید این بدان معنا نیست که هنرمند باید عقیده ای تردید ناپذیر داشته باشد، اما به این معنا است که او باید بتواند تراژدی زندگی میلیون ها انسان را که محکوم به محرومیت از شادي و زیبایی در زندگی هستند احساس کند. الهام بخش یک هنرمند واقعی هرگز کارگاه نقاشی نبوده است. هنر بزرگ همیشه به سوی انسان ها، به سوی امیدها و رویاهای شان و درخششی که روح آنها را به آتش کشیده، رفته است."
"زندگی با همه ی گونه گونی و کمالش هنر است، والاترین هنر. انسانی که جزئی از جریان زندگی نیست هنرمند نیست و این که چقدر خوب غروب خورشید را نقاشی می کند یا قطعه ای موسیقی دل انگیز و رویایی تصنیف می کند اهمیتی ندارد. بی تردید این بدان معنا نیست که هنرمند باید عقیده ای تردید ناپذیر داشته باشد، اما به این معنا است که او باید بتواند تراژدی زندگی میلیون ها انسان را که محکوم به محرومیت از شادي و زیبایی در زندگی هستند احساس کند. الهام بخش یک هنرمند واقعی هرگز کارگاه نقاشی نبوده است. هنر بزرگ همیشه به سوی انسان ها، به سوی امیدها و رویاهای شان و درخششی که روح آنها را به آتش کشیده، رفته است."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر