مهناز قزلًو
عطر موهايم،
آواي دختراني ست
كه روي شاخه هاي نفرين شده
گل ندادند
سايه هاي مبهم جادويي
رقص مرا پاييدند
بوسه هايم را بر قطرات بلورين باران
آسمان بيقراري ام را تاب نياورد
مهتاب، آشفته شد
بهار در آغوش روياهايم
گل داد
پنج مارس دوهزاروچهارده- استكهلم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر