به بهانه خودکشی دو کارگر در آستانه روز کارگر : بابا دیگر جان ندارد

قانون : دیگر خسته شده بود و توان ادامه دادن نداشت، هر لحظه در ذهنش و نجوای درون، هزاران دلیل و بهانه به خاطر تصمیمی که گرفته بود، ‌می‌آورد. تصمیم سختی بود؛ شاید از این می‌ترسید که دخترش بعدها از او به عنوان ترسو و بزدل یاد کند،‌ نگران سرنوشت پدر و مادر پیر و بیمارش بود و به فکر آینده همسر.

از جا که برخواست نفس‌هایش به شمارش افتاد،‌ اولین قدم را که برداشت یاد روزهای خوش زندگی افتاد،‌ یاد شب خواستگاری و بله عروس خانم،‌ یاد روزهایی که ذوق پدر شدن داشت و دخترش که متولد شد،‌ قدم‌هایش شل شده بود که قدم دوم را برداشت،‌ قدمی که با برداشتن آن لبخند خوشی‌ها را از چهره اش گرفت و تلخی‌های روزگار را نشان داد،‌ ‌یاد فقر و بدبختی افتاد،‌ نگرانی‌هایی که اگر خدای نکرده والدین بیمارش فوت کردند،‌ چگونه آبرو داری کند و هزینه‌ها را بدهد. قدم سومش را محکم‌تر برداشت،‌ برخورد‌های کارفرمایانی که او را اخراج کردند عذابش می‌داد،‌ خانه‌نشینی و افسردگی را دیگر نمی‌خواست ادامه داد،‌ دیگر توان التماس کردن نداشت.

با قدم چهارم به دنیای واقعی برگشت، طنابی که از سقف آویزان کرده بود ‌مقابل صورتش بود. صندلی را زیر پایش گذاشت و بعد از روی آن پرید. خود را آویزان کرد تا دیگر به درد‌ها و ذهن مشغولی‌هایش پایان دهد،‌ پایانی دهد به این نگرانی که با این وضعیت اقتصادی و بیکاری‌اش چگونه برای والدین بیمارش مراسم ترحیم بگیرد.

علی آقا رفت آن هم در آستانه روز کارگر. اما باباعلی تنها کارگری نبود که در سالی که به عنوان سال تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامگذاری شده است،‌ خود زمان مرگش را تعیین کند. مصطفی علیزاده از کارگران قسمت رنگ گروه بهمن نیز اوایل هفته جاری در محوطه کارخانه دست به خودکشی زد و جان باخت.

خبرگزاری ایلنا که دو روز پیش این خبر را منتشر کرد، اعلام کرد که به نظر می‌رسد دلیل خودکشی مصطفی علیزاده قرارداشتن نام او به همراه تعداد دیگری از کارگران در لیست اخراج پایان سال بوده است.

علیرضا محجوب؛ دبیرکل خانه کارگر اخیرا اعلام کرده که در سال گذشته 100 هزار کارگر از کار اخراج شده‌اند. مشخص نیست که چه تعداد از این کارگران اخراجی به سرنوشت علی و مصطفی دچار خواهند شد.

سال جاری که به نام تولید ملی و حمایت کار و سرمایه ایرانی نامگذاری شده است، این انتظار را در کشور به خصوص در جامعه کارگری بوجود آورده که حمایت بیشتری از این قشر به عمل آمده و حداقل در این سال خیالشان از امنیت شغلی آسوده باشد اما از ابتدای سال روند اخراج کارگران به طور غیر طبیعی آغاز و همچنان ادامه دارد. به عنوان نمونه شرکت شهاب خودرو بیش از 650 کارگر و یک واحد تولیدی دیگر در استان گلستان نیز بیش از 100 کارگر خود را اخراج کرده است.

البته باید به این آمار اخراج ها آمار مربوط به عدم دریافت حقوق هزاران کارگر را نیز اضافه کرد که از همین ابتدای سال در اعتراض به مشخص نبودن وضعیت حقوقی دست به تجمعات اعتراض‌آمیز زده‌اند.

منبع: قانون