بیانیه­ ی كانون روزنامه­ نگاران و نويسندگان برای آزادی

در مورد همکاری جمهوری اسلامی ایران و پليس بين­الملل (اينترپول)

بر عليه برخی از فعالان سياسی و اپوزیسیون خارج کشور

پليس بين الملل (اينترپول) بر عليه برخی از فعالان سياسی (حزب کمونیست کارگری ـ حکمتیست)، براساس حكم دادگاه های جمهوری اسلامی ایران، قرار تعقيب صادر كرده است. هر چند تاكنون بارها شاهد اقدام­ های مشابه ای در سطح داخلی و بين­ المللی عليه آزادي خواهان و آزادانديشان بوده­ ايم؛ اما اين بار و در اين مقطع حساس تاريخی ميهن­مان، نظام مستبد جمهوری اسلامی ايران كه خود را در نقطه­ ی سرنگونی می­ بيند همچون سی سال گذشته، به سركوب عریان و جنون­ آميز در سطح گسترده­ تری در داخل و خارج کشور اقدام کرده و با برچسب زدن تروریست به دوازده نفر از عناصر اپوزیسیون، تلاش می­ کند که افکار عمومی جهان و مردم ایران را به انحراف بکشاند، تا مگر راه حل­ هایی مقطعی برای برون رفت از بحران جستجو نمايد.

به استناد وجود هزاران زندانی سياسی شكنجه شده، بازماندگان كشتارهای دسته جمعی و شواهد بی­شمار جنايت عليه بشريت، شاكيان خصوصی بسياری بی­ شک، دیر یا زود نظام جمهوری اسلامی ایران را به محاكمه خواهند كشيد. اراده­ ی ملت ایران در راستای براندازی نظام جمهوری اسلامی، بیش از پیش راسخ­تر شده است؛ خیزش گسترده­ ی اخیر مردم ایران، پایه­ های حکومت را لرزانده و ساختار آن را بيش از هر زمانی درهم شكسته است؛ به همين خاطر است که باید گفت، نظامی كه تا ديروز برای ترور مبارزان و عناصر اپوزيسيون با اعزام تيم­ های ترور به خارج از كشور اقدام می­ نمود، امروز ناتوان گشته است و از روی ناچاری به پليس بين­ الملل متوسل شده است. کارنامه­ ی سیاه و پلشت جمهوری اسلامی بر هیچکس پوشیده نیست؛ اعدام و سنگسار در سی سال گذشته به ویژه دهه­­ ی 60، اعدام­ های دسته­ جمعی در سال 1367، ترور روشنفکران و دگراندیشان از جمله پوینده­،  مختاری، فروهر و ... ­موسوم به قتل­ های زنجیره­ ای، ترور فعالان سیاسی در خارج کشور ازجمله قاسملو، بختیار، شرفکندی، رجوی و ... اینک پرسیدنی است که چگونه است كه پليس بين­الملل (اينترپول) از احكام دادگاه­ های رژيمی پيروی می­ كند كه نه تنها ابتدایی­ ترین استانداردهای حقوقی و معيارهای انسانی را رعایت نمی­ کند؛ بلکه همه­ ی این موارد گوشه­ هایی از جنایات­ بی­شمار جمهوری اسلامی را به عنوان یک تروریست دولتی به نمایش می­ گذارد که طبق ضوابط حقوقی بین­المللی قابل پیگرد از طرف هر نهاد حقوقی و حقیقی است.

دفاع از حق انسان هيچ مرزی را برنمی­ تابد و بدیهی است که هر گروه سیاسی و هر دگراندیشی در بیان نظر خویش آزاد است. اگر امروز سكوت كنيم، دير نيست كه قرار تعقيب تک تک عناصر اپوزيسيون در دادگاه­ های قرون وسطایی جمهوری اسلامی ایران صادر شود و پليس بين­الملل (اينترپل) در جهت منافعی که با دولت­ها دارد، مجری آن گردد.  

كانون روزنامه­ نگاران و نويسندگان برای آزادی، ضمن محكوم كردن اين همكاری شرم­ آور، آن را يک توهین، تعرض و تبانی وقيحانه عليه همه­ ی مردم ايران و مبارزان راه آزادی می­داند و هشدار می­دهد كه دگرانديش ايرانی در هيچ كجای اين جهان در امان نيست. بنابراين شايسته است که در برابر چنين اقدام­ های ضدبشری و ضدانسانی همصدا شويم و اعتراض خود را به جهانیان اعلام داریم.

كانون روزنامه­ نگاران و نويسندگان برای آزادی

24 ژانویه 2010، برابر با 4 بهمن 1388

rooznamehnegar@netcologne.de

رونوشت:

Amnesty International