۱۳۸۹ آبان ۲۱, جمعه

از شهلا جاهد باید دفاع کرد


خديجه (شهلا) جاهد را، پس از ۸۴ ماه زندانی برای کشتن آماده می‌کنند. از او جز زنی ستم‌کشیده،‌ شکنجه شده، و از پای در آمده چیزی باقی نمانده است. . از دو بعد از نیمه‌ روز چهارشنبه ۱۷ مهر سال ۸۱ پیکر لاله سحرخيزان همسر ناصر محمدخانى، در خانه شماره ۴۶ خيابان گل‌نبى، ميدان كتابى تهران یافت شد، تا اکنون در پرونده نهایی، سخنی از تجاوز و مدارک یافت شده توسط پزشک قانونی، اثر انگشت و تارهای مو و جواهرات به سرقت برده شده و هرگز یافت نشده ووو در میان نیست. قاضی دوم پرونده به ده‌ها مورد متناقض انگشت گذارده است.

شهلا، اکنون در سلول انفرادی اوین، قربانی جنایتی دیگر است. جمهوری اسلامی در حال پاک کردن صورت مسئله- مسئله‌ای که کارگزاران حکومت استبداد مضاعف، خود عاملین اجرایی آن هستند. بنا به مصلحت نظام، شهلا باید به قتل برسد، تا نامی از جنایتکاران دخیل در این جنایتِ سپاه و نیروهای امنیتی به میان نیاید. همانگونه که سعید امامی، دی ماه ۱۳۷۶ فاطمه قايم مقامی سر میهمان‌دار هواپیما را کشت، تا نام فلاحیان وزیر اطلاعت وقت به میان نیاید، شهلا نیز باید به قتل برسد. حکومت، اما این قتل را به گردن خانواده مقتول می‌افکند. فاطمه قایم مقامی زیاد می‌دانست، و سعید امامی بسیار بیشتر،‌پس با داروی نظافت در حمام اوین شهیدی شد برای روح‌الله حسینان (حجت‌الاسلام خسرو خوبان). حجت‌الاسلام فلاحیان، اکنون مشاور امنیتی رهبر است در بیت رهبری.

ناصر محمد خانی بیش از دیگران می‌تواند رازها بسیاری را آشکار کند. ناصر محمدخانی در این جنایت به هرگونه، ‌دست‌کم هم با خبر و هم قربانی است. تهدیدش کرده‌اند، با تیغی زیر گلو

شهلا جاهد، حتی اگر هم در این جنایت دستی داشته باشد نباید به قتل برسد. نه تنها او، بلکه هیچ‌کس را نباید به هر سببی و جرمی به قتل رسانید. سران جمهوری اسلامی به‌هیچکدام از موازین انسانی و پذیرفته شده‌ی بین المللی پایبند نیستند. سران حکومت اسلامی قاتل‌اند، قاتل بسیاران، قاتل هزاران هزار انسان. در ایران، حکومت ترور حاکم است.

خانواده سحرخیزان و ناصر محمدخانی اگر نمی‌خواهند در فردای پیش رو، در قتل شهلا، همدست و پشتیبان حکومت ترور، شناخته شوند، ستودنی است که به عنوان یک اقدام انسانی و برای کشف حقیقت، از در خواست سنت بربریت «قصاص»، چشم پوشی کنند. آنگاه‌ست که تاریخ از آنان به‌سان شجاعان و خوبان به نیکی یاد خواهد کرد.



عباس منصوران

چهار شنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹ - ۱۰ نوامبر

هیچ نظری موجود نیست: