با "شهریار دادوَر"
شاعر:
گیرم که در باورتان
به خاک نشسته ام
و شاخه های جوانم از ضربه های تبرهاتان
زخمدار است
با ریشه چه می کنید ؟
گیرم که بر سر این بام
بنشسته در کمین پرنده ای
پرواز را علامت ممنوع می زنید
با جوجه های نشسته ی در آشیانه
چه می کنید ؟
گیرم که باد هرزه ی شبگرد
با های و هوی نعره ی مستانه
در گذر باشد
با صبح روشن پر ترانه
چه می کنید ؟
گیرم که می زنید
گیرم که می بُرید
گیرم که می کُشید
با رویش ِ ناگزیر ِ جوانه
چه می کنید ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر